ONZE GESCHIEDENIS

In het hart van de Semoisvallei, in het rustige dorpje Corbion, besloten Jules Maqua, beter bekend als Nanon, en zijn vrouw Eugénie 123 jaar geleden een klein café te openen.​

In die tijd genoten de mensen al van goede, koude lokale bieren. Jules en Eugénie kregen drie kinderen: Emile, Marie en Eugène Maqua.

 

In 1909, toen ze merkten dat toeristen die de streek bezochten vaak op zoek waren naar accommodatie, besloten Jules en Eugénie hun café om te vormen tot een hotel-restaurant. De bloei van het etablissement, ongetwijfeld te danken aan het dynamisme van de eigenaar maar ook aan de aanleg van de ringweg Bouillon-Sedan, maakte deze tijdige uitbreiding en modernisering mogelijk. Bovendien zette een piano de toon en neurieden veel Corbionais de modieuze polka's en mazurka's.

 

In 1913 trouwde Emile Maqua met Philomène en samen namen ze de zaak over. Ze kregen twee kinderen, Raymond en Roger Maqua.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog zakte de zaak aanzienlijk in, maar in 1935 hielden Emile en Philomène toezicht op nieuwe uitbreidingen.

 

Hun zoon Roger Maqua, voor wie zakelijkheid een tweede natuur was, maakte al graag een praatje met passerende toeristen...

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Emile Maqua en zijn zoon Raymond gegijzeld en naar Duitsland gedeporteerd, waar ze omkwamen tijdens een bombardement.

 

Emile's broer Eugène kwam helpen en werd chef-kok. Roger bleef in Corbion bij zijn moeder Philomène, die zich onderscheidde door in het geheim bij het verzet te gaan en tijdens de oorlog Joodse families in het hotel op te nemen.

 

In 1948 trouwde Roger Maqua met Andrée Arnould, die bij haar man's oom Eugène in de keuken kwam werken. Roger en Andrée kregen vier kinderen, Raymond, Marie-Claude, Philippe en Agnès, en in 1953 lieten ze de villa tegenover het hotel bouwen, waarin nog steeds vier van de kamers van het hotel zijn ondergebracht. De keuken werd geleid door een opeenvolging van chef-koks tot 1970, toen Raymond Maqua het overnam.

 

In 1991, toen het hotel zijn honderdjarig bestaan vierde, namen Raymond en zijn broer Philippe samen met hun echtgenotes de leiding van het etablissement over. Ze werkten bijna 20 jaar samen.

 

Raymond en Sévéryna krijgen twee dochters, Angélique en Caroline Maqua. De familie groeide ook bij Hedwig en Philippe met Julie, Joan en Stéphan. Op 29 april 2009 overleed Sévéryna, de vrouw van Raymond, na een lang ziekbed. Iedereen zal zich haar dynamiek en knowhow herinneren. Raymond gaf de leiding over aan zijn chef Philippe Bernard, met wie hij 16 jaar had samengewerkt.

 

In 2005 voegde Joan Maqua zich bij zijn ouders Hedwig en Philippe en maakte zich vertrouwd met de leiding van dit gerenommeerde etablissement, dat nu 33 kamers telt. In 2010 trouwde hij met Magali Harzée, die op 29 december 2010 beviel van Gabriel Maqua. Gabriel en zijn neefjes maken deel uit van de 6e generatie in de geschiedenis van de familie Maqua. Op 8 juli 2012 werden ze gezegend met een zusje, Estelle.

 

Julie Maqua heeft drie kinderen met Mike Chaput: Eva, Noa en Liam. Ze werken niet in het hotel, maar komen af en toe een handje helpen.

 

In 2012 nam Stephan Maqua de keuken over en zijn vrouw Pauline Bastin werkte in de eetzaal naast Magali en Joan. Ze zijn de trotse ouders van Lilou, Marion en Charly.

Hedwig gaat na een carrière van meer dan 40 jaar met pensioen om van haar kleinkinderen te genieten.

 

Sinds 2021 zijn Joan en Stephan de trotse eigenaren van dit fijne familiebedrijf. Ze worden ondersteund door hun vader en hun vrouwen.